Pals Brust (1960) is oud-directeur van C&A. Hij is op 1 maart van dit jaar vervroegd met pensioen gegaan. Dat stond niet in zijn planning. Maar zijn leven nam een heel andere wending. Hij maakte daardoor andere keuzes. Zijn vrouw Mary krijgt straks een hoger nabestaandenpensioen. Pals vertelt openhartig zijn verhaal.

En dan staat plots de wereld even stil

“Ik ben ziek. Vlak voor de Kerst ben ik gevallen. Zo maar plotseling, onverklaarbaar. Ze dachten eerst aan een herseninfarct. Na veel onderzoek kreeg ik de diagnose kanker. Dat was enorm schrikken. Vanaf dat moment was en is niets meer vanzelfsprekend. Je staat er niet bij stil, maar natuurlijk kan het jou ook overkomen!”

Hoe laat ik Mary achter?

“Door mijn ziekte werd ik gedwongen naar mijn pensioen te kijken. Ik wil Mary natuurlijk goed verzorgd achterlaten. Maar ik moest ook nadenken over mijn werkzaamheden. Wilde of kon ik daarmee nog verder? Eind februari 2016 ben ik vanwege een reorganisatie gestopt met werken voor C&A. Daarna ben ik een aantal duurzame initiatieven in de kledingindustrie gestart waaronder Upset Textiles. Door mijn behandelingen kon ik mij niet meer voor de volle 100% inzetten voor alle duurzame initiatieven, waar ik bij betrokken was. Ik voelde me daar schuldig over. Bovendien willen Mary en ik in de tijd die we nog samen hebben, leuke dingen doen. Geen wereldreizen of zo, maar gewoon samen er op uit en genieten van de kleine dingen die het leven te bieden heeft.

Met die uitgangspunten in het hoofd heb ik mijn pensioenplaatje compleet gemaakt. Daardoor kon ik de keuzes maken, die het beste bij onze situatie pasten. En die waren: eerder met pensioen gaan en een groot deel van mijn ouderdomspensioen omzetten in een hoger nabestaandenpensioen. Als laatste heb ik ook gekozen voor een hogere pensioenuitkering in de eerste vijf jaar van mijn pensioen. Je snapt waarom. En met deze keuzes heb ik zo’n beetje alles gekozen wat er mogelijk is.“

Het is belangrijk dat mensen weten wat ze kunnen kiezen

“Jaren geleden was ik bestuurder van Provisum. Daardoor wist ik welke keuzemogelijkheden er zijn. Ik vind het belangrijk dat iedereen die kent. Het gebeurt niet zo vaak dat mensen hun ouderdomspensioen omzetten in een hoger nabestaandenpensioen voor hun partner. Daarom wil ik graag mijn verhaal doen.”

Of ik de juiste keuzes heb gemaakt? De toekomst zal het leren

“Ik krijg door mijn keuzes, zelf een naar verhouding kleiner pensioen. Als ik overlijd, krijgt Mary meer nabestaandenpensioen. Het klinkt misschien wat luguber om er zo over te praten, maar het is wel realistisch. En het geeft rust. De toekomst zal leren of het een goede keuze is geweest. Misschien word ik wel 80 jaar. Dan moet ik het weliswaar doen met een lager pensioen, maar dan leef ik wel veel langer dan voorspeld. Natuurlijk is elke situatie anders. Maar wellicht helpt mijn verhaal anderen. Er is namelijk vaak meer mogelijk dan je denkt. Het is belangrijk om na te denken over wat je wilt in goede, maar ook in slechte tijden. En of je pensioen daarop aansluit.”

Hartverwarmende steun van alle kanten

“De behandelplannen slaan gelukkig aan. Ik heb nu een horizon van vijf jaar. Dat klinkt heel dichtbij, maar voor Mary en mij is elke dag een geschenk. En ik maak hartverwarmende dingen mee. Door mijn werk heb ik veel contacten in het buitenland. Mensen van over de hele wereld leven met ons mee, sturen kaartjes en berichten. Dat is wel bijzonder. Maar ook in onze nabije omgeving leeft men mee. Vrienden uit Volendam brengen vis langs. En het restaurant waar wij graag komen heeft voor ons thuis een maaltijd bereid. ‘Dat is wel het minste wat we voor je kunnen doen Pals’, zeiden ze.”

Upset Textiles

“Wat mij ook rust geeft, is dat mijn bijdrage aan een duurzamere kledingindustrie wordt voortgezet. In 2015 was ik samen met toenmalig minister Ploumen op werkbezoek in Bangladesh. Dit was naar aanleiding van de instorting van de acht verdiepingen tellende kledingfabriek Rana Plaza. Dat bezoek heeft diepe indruk op mij gemaakt. Vandaar de term “Upset” in mijn bedrijfsnaam. Ik ontdekte dat er nog veel te winnen is in de kledingindustrie op het gebied van duurzaamheid. Zo weten veel mensen niet dat het waterverbruik om een kledingstuk te fabriceren enorm is. Er is bijvoorbeeld 7.000 liter water nodig om een spijkerbroek te maken. Ook is er zo’n 15-20% snijafval aan stoffen. Daar wilden we wat aan doen. Dat doen we samen met PurFi. Zij hebben namelijk een revolutionaire technologie ontwikkeld om dit snijafval te recyclen tot vezels. Van deze vezels maken we weer 100% gerecyclede garens. De eerste proeflijn werkt en staat in België. Het is de bedoeling dat er in 2024 vier productielijnen in India staan. Ik sta inmiddels meer op afstand, maar ik ben nog steeds bij Upset betrokken.”

Wilt u weten welke keuzemogelijkheden u heeft? Lees er meer over in onze brochure Pensioen in Zicht.